Francuscy żołnierze i niemiecki cywil w Zagłębiu Ruhry w 1923 roku

W styczniu 1923 r. Armie francuskie i belgijskie wysłały do ​​Zagłębia Ruhry w Niemczech 60 000 żołnierzy. Okupacja Zagłębia Ruhry była odpowiedzią na niewypłacenie przez Republikę Weimarską reparacji wymaganych na mocy traktatu wersalskiego. Region ten, pełen fabryk i kopalni węgla, zawierał zasoby, które Francuzi i Belgowie zamierzali wykorzystać, aby zrekompensować niezapłacone reparacje.
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
Rząd weimarski polecił robotnikom Ruhry strajkować zamiast pomagać Francuzom. Okupację powitała kampania biernego oporu i obywatelskiego nieposłuszeństwa ze strony niemieckich mieszkańców. Około 130 niemieckich cywilów zostało zabitych przez armię francuską podczas wydarzeń. Rząd zaczął drukować więcej pieniędzy, aby zapłacić strajkującym niemieckim robotnikom w Zagłębiu Ruhry.

Okupacja Zagłębia Ruhry doprowadziła do upadku niemieckiej gospodarki. Nastąpiła ogromna inflacja i duży wzrost bezrobocia. Niemcy nie były teraz w stanie wypłacić żadnych reparacji. Stopa inflacji wzrosła tak dramatycznie, że niemiecka waluta straciła praktycznie całą wartość. Pieniądz papierowy był praktycznie bezwartościowy (bochenek chleba, który w styczniu 1923 r. Kosztował 250 marek, do listopada 1923 r. Wzrósł do 200 000 marek).

Wielka Brytania i Ameryka sprzeciwiały się francuskiej hegemonii w Europie. W 1924 r. Kryzys położył plan Dawesa i wprowadzenie nowej waluty – Rentenmark. Niemiecka gospodarka była teraz uzależniona od pożyczek z USA. Wojska francuskie i belgijskie wycofały się z Zagłębia Ruhry w 1925 roku.

Report Content

kwestia: *
Copyright Infringement Spam Invalid Contents Broken Links

Twoje imię: *

Twój email: *

Detale: *

Złożyć raport